's Ochtends vroeg (5u) worden we gewekt met de boodschap dat de taxi klaarstaat. De eigenaar van het hotel verzekerde ons dat er een busje zou komen maar het blijkt een standaard personenwagen te zijn. Wij en onze fietsdozen geraken er uiteindelijk in, al moet Ruth zich nog wat kleiner maken dan ze al is. Als alle bagage afgewogen, verdeeld en ingecheckt is, nemen we plaats in het amper half gevulde vliegtuig. We genieten nog een laatste keer van het machtige Pamirgebergte, al is het deze keer vanuit de lucht. Uitgestrekt over drie zetels vallen we in slaap en vliegen we een nieuwe wereld binnen. Aangekomen in New Delhi knutselen we onze fietsen terug in elkaar en rijden we de stad in op zoek naar Chris, onze warm shower host, die ons aan de India Gate opwacht met zijn fiets. De stad binnen fietsen is heel intens. Een eindeloze stroom auto's, brommers, richas, mensen, dieren, veel lawaai, geuren, kleuren, ... al onze zintuigen worden geprikkeld. Geconcentreerd fietsen we een nieuwe wereld binnen. Geweldig! We zijn blij dat Chris ons halverwege opwacht om ons de laatste 20 km doorheen het verkeer te loodsen. Samen fietsen we richting het appartement waar zijn zus en moeder ons opwachten. We worden er warm onthaald en genieten van een verkoelende douche: het is even wennen, die tropische monsoenhitte. Na een eerste kennismaking met de Indische keuken vallen we beide in een diepe slaap. Zaterdag worden we gewekt met de boodschap dat de thee klaar staat en wacht er ons een heerlijk ontbijt . We relaxen wat en Chris helpt ons met enkele praktische zaken (simkaart, geld afhalen...) Tussendoor brengt Bob een bezoek aan een barbier voor een nieuwe frisse look. Na de middag trekken we de stad in en brengen we een bezoek aan een familielid van Chris in het ziekenhuis. Een eerste kennismaking met de e-richa en het drukke metroverkeer. Chris neemt ons mee naar een plek waar eten te krijgen is van over heel India, njomnjom! Als we terugkomen worden we van de metro naar huis gebracht met een traditionele richa, een driewielerfiets om mensen te vervoeren. We voelen ons woesies als we zien dat deze man 200 kg vervoert. 's Zondags brengen we een bezoek aan het Red Fort van Delhi. Via de bazaar wandelen we de stad in. Het is er waanzinig druk en we banen onszelf letterlijk een weg door het gekrioel. Gigantisch veel prikkels, maar het is speciaal om er rond te dwalen. We nemen even rust aan een van de grootste moskees van het land waar we op de trappen een goed uitzicht hebben op de mensenmassa. Tussendoor vertelt Chris ons heel wat weetjes over de stad en over India. Heel fijn om met een local de stad te verkennen. 's Avonds bakken wij pannenkoeken voor de familie en maken we kennis met de oudere zus van Chris die op bezoek komt met de kleinkinderen. De volgende dag trekken we er met de fiets op uit om onze visa van Myanmar aan te vragen. Zonder bepakking vliegen we door het drukke verkeer, de rode lichten en het oorverdovende getoeter. Er heerst totale chaos: mensen maken 4 rijstroken waar er maar 3 zijn, onder een paneel waarop staat ' niet parkeren op het voetpad' staat een politiewagen geparkeerd, brommers overrompelen het fietspad ... En toch hebben we het gevoel in deze stad meer een plaats op de weg te hebben dan in de Stanlanden die achter ons liggen. We doorkruisen de stad voor allerhande praktische zaken en op aanraden van Chris stoppen we geregeld bij een eetstalletje . Het heerlijk kruidige eten staat in schril contrast met de sloppenwijken en de bijbehorende stank die we ook regelmatige passeren. Overal ligt afval op straat en de levensomstandigheden van veel mensen in deze miljoenenstad zijn schrijnend. Bedelende kinderen gekleed in iets wat meer op een vod lijkt, oude mensen die ergens in een vies hoekje liggen te slapen. ..Desalnietemin was het een leuke dag met een heleboel nieuwe inzichten die wordt afgeklokt na een slordige 80km. Dinsdagochtend trekken we opnieuw naar de ambassade om documenten binnen te brengen. De rest van de dag houden we ons bezig met het plannen van de komende weken. 's Avonds gaan we de stad in om een biertje te proeven in de plaatselijke kroeg (lees dancing) waar we dan ook een danske placeren. Als we 's nachts een ritje maken om onze laatste honger te stillen, worden we weer geconfronteerd met de honderden mensen die op en naast de weg liggen te slapen. Woensdag organiseren we onze spullen en vertrekken we in de late namiddag in de hoop onze visa te kunnen ophalen. En jawel, oef, een mooi stickertje erin dat aangeeft dat we binnen mogen in Myanmar. De weerkerende bureaucratische rompslomp zorgt voor veel irritatie, al krijg je wel een gelukzalig gevoel als het toch lukt!
Donderdag willen we graag de Taj Mahal bezoeken en ons gastgezin stelt voor om er met de auto naartoe te rijden. Midden in de nacht staan we op om richting Agra te vertrekken. Daar aangekomen ontbijten we aan een plaatselijk eettentje. Bij de Taj Mahal valt onze mond open van verbazing: wat een gigantisch, mooi symmetrisch mausoleum. We dolen er enige tijd rond en genieten van het prachtige marmeren gebouw, omgeven door een grote tuin vol speciale vogels en fluitende papegaaien. Ondanks het feit dat er veel mensen (Indiërs) aanwezig zijn, is het genieten van de rust, zonder getoeter. Ademloos keren we terug naar Delhi en kruipen er op tijd in ons bedje. Vrijdag regelen we nog wat praktische zaken om zaterdag terug onze fiets op te springen richting Nepal. Het was fantastisch om opnieuw zo gastvrij ontvangen te worden. De warmte die het gezin ons gaf en de hulp die we van Chris kregen was geweldig.
4 Reacties
|
Onze blog
Op regelmatige basis houden wij jullie op de hoogte van onze avonturen. Zo kunnen jullie mee genieten van verschillende momenten en ervaringen op onze weg rond de wereld.
|