Dag 364 /381 - Wellington - Nelson - Pancake Rocks - Greymouth - Hokitika - Haast - Wanaka - Cromwell - Queenstown
We vertrekken vroeg om de ferry te nemen naar het Zuid-eiland . Een enorm grote boot wacht ons op in de haven en loodst ons doorheen de kleine groene eilandjes. Een fijne tocht!
We maken onze fietsen in orde en volgen de Queens Charlotte route. Een mooie weg langs de kustlijn met zicht op het blauwe water en de groene, bergachtige eilandjes.
We maken onze fietsen in orde en volgen de Queens Charlotte route. Een mooie weg langs de kustlijn met zicht op het blauwe water en de groene, bergachtige eilandjes.
We vinden een kampeerplaats bij Pelourus bridge, prachtig gelegen naast de rivier en ideaal voor een duik en een wasbeurt.
Vandaag een jaar geleden vertrok Bob met zijn fiets om de wereld te ontdekken. Ondertussen zijn we een jaar verder en genieten we samen volop van onderweg te zijn.
Dankjewel aan iedereen, veraf en dichtbij, die dit fantastisch avontuur mee beleeft en/of mogelijk heeft gemaakt!
Dankjewel aan iedereen, veraf en dichtbij, die dit fantastisch avontuur mee beleeft en/of mogelijk heeft gemaakt!
Na een ontbijt in het zonnetje springen we weer op de fiets. Onderweg komen we Sascha tegen, een Russisch meisje dat een paar maanden in Nieuw-Zeeland verblijft. De komende dagen zullen we samen doorbrengen.
In Nelsen gunnen we onszelf Fish& chips en rijden verder naar Wakefield waar we verwelkomd worden door Ian en Diane, onze warm showers host van de avond. Ze wonen bovenop een heuvel, met prachtig uitzicht en een grote tuin. We genieten samen van een wijntje, lekker brood en kaas die we kochten ter ere van Bobs 1 jaar viering op wereldreis.
We krijgen wat tips mee voor de route de volgende dag en genieten van een warm bed in hun huis.
In Nelsen gunnen we onszelf Fish& chips en rijden verder naar Wakefield waar we verwelkomd worden door Ian en Diane, onze warm showers host van de avond. Ze wonen bovenop een heuvel, met prachtig uitzicht en een grote tuin. We genieten samen van een wijntje, lekker brood en kaas die we kochten ter ere van Bobs 1 jaar viering op wereldreis.
We krijgen wat tips mee voor de route de volgende dag en genieten van een warm bed in hun huis.
Dankzij de tips van Ian fietsen we langs rustige wegen en zetten 's avonds onze tent op naast de rivier. Daar krijgen we voor het eerst te maken met de zogenaamde sandflies, vervelende insecten waarvoor iedereen ons waarschuwde. En jawel, elk onbedekt stukje huid weten ze te vinden, met de nodige jeuk tot gevolg. Desondanks dommelen we toch in, met het geluid van de rivier op de achtergrond. Zalig.
De volgende dagen klimmen en dalen we over groene heuvels, tot we aan de westkust komen. Een prachtig stukje wildernis. De ruige omslaande golven zorgen voor een mistig contrast met de bergen. Geregeld stoppen we om te genieten van de prachtige uitzichten.
Onderweg passeren we de zogenaamde 'pancakerocks' en stellen vast dat deze rotsen inderdaad lijken op keurig gestapelde pannenkoeken. Het is machtig te zien hoe de natuur zo'n meesterstuk heeft gecreëerd. We duwen nog enkele kilometers op de pedalen en vinden een kampeerplekje bij de zee.
De volgende twee dagen trotseren we de wildernesstrail, een 132 km lange fietsroute die ons langs prachtige stukjes natuur voert. Het is leuk fietsen over gravelpaadjes en heerlijk om geen rekening te moeten houden met autoverkeer. Er zijn heel wat fietstrails, vaak voor mountainbikers, maar ze sluiten jammer genoeg niet op elkaar aan. Daarom moeten we geregeld over de hoofdweg. Goed om te fietsen, maar zonder fietspad. De auto's die ons tegen hoge snelheid voorbij rijden geven ons vaak een gevoel van onveiligheid.
Het is extra genieten als we de wildernesstrail volgen door bossen, langs meren en de zee . In Hokitika, eindpunt van de trail, gunnen we ons een pintje in een lokale bar. We verblijven bij Kevin, onze warm showers host van vandaag. Het is er gezellig met Paula en Alex, een Spaans koppel dat we al eerder tegenkwamen en die hier ook verblijven. We leren opnieuw wat bij over de Kiwicultuur. Kevin geniet van het gezelschap, die hij kritische vragen stelt die stof tot nadenken geven. Terwijl Ruth het bed al opzoekt, gaan Bob, Paula en Alex naar 'glowworms' kijken, lichtgevende wormen die uniek zijn in deze streek.
Het is extra genieten als we de wildernesstrail volgen door bossen, langs meren en de zee . In Hokitika, eindpunt van de trail, gunnen we ons een pintje in een lokale bar. We verblijven bij Kevin, onze warm showers host van vandaag. Het is er gezellig met Paula en Alex, een Spaans koppel dat we al eerder tegenkwamen en die hier ook verblijven. We leren opnieuw wat bij over de Kiwicultuur. Kevin geniet van het gezelschap, die hij kritische vragen stelt die stof tot nadenken geven. Terwijl Ruth het bed al opzoekt, gaan Bob, Paula en Alex naar 'glowworms' kijken, lichtgevende wormen die uniek zijn in deze streek.
We zetten onze weg verder naar het Zuiden en passeren enkele gletsjers. Bij de Franz Joseph gletjser houden we halt en maken een wandeling om dit prachtige stukje natuur te bewonderen. We zijn niet alleen, want er zijn veel toeristen te voet, maar ook in een helikopter.
Na de wandeling trotseren we nog enkele pittige heuvels en vinden voor onze tent een verborgen plek naast de rivier. Zalig om ons te wassen in een koude bergrivier, en het laatste zonnetje van de dag om ons te verwarmen.
Na de wandeling trotseren we nog enkele pittige heuvels en vinden voor onze tent een verborgen plek naast de rivier. Zalig om ons te wassen in een koude bergrivier, en het laatste zonnetje van de dag om ons te verwarmen.
De volgende dag geeft ons het weer dat we in Nieuw-Zeeland verwacht hadden. Een hele dag regen. Ondanks dat we kletsnat zijn, fietsen we gewoon door en leggen een stevige traject af. De laatste twee uur klaart het weer op en kunnen we nog even in de zon fietsen. We proberen we een kampeerplekje te vinden, maar zonder succes. Alle stukken land zijn afgezet met draad en dus eigendom. Bovendien mag je niet wildkamperen in Nieuw-Zeeland en is het riskant om je tent openlijk op te stellen. We gunnen onszelf een plekje op een camping en genieten er van een welverdiende warme douche.
We worden wakker met de zon op onze tent. Een mooi begin van de dag. We fietsen richting Wanaka, waarbij we de Haastpass oversteken. Niet te hoog of te lang. Uitgezonderd de steile stukken genieten we van het klimwerk. Bovendien zijn er hier geen auto's die je aan hoge snelheid voorbij scheuren.
Als we 's avonds op de kampplaats bij het Wanaka meer toekomen wacht ons een verrassing. Vincent en Donna, 2 Erasmusvrienden van Ruth staan ons op te wachten met hun busje. We waren op de hoogte dat ze in de buurt rondtrokken en hadden laten weten dat we elkaar zouden proberen te ontmoeten op deze campingplaats. Toch een leuke verrassing als dat voornemen uitkomt. Ze verwennen ons met een lekker avondmaal, gevolgd door een gezellige avond met heel wat Erasmusherinneringen. Perry, een Britse fietser die we onderweg hebben ontmoet, vervolledigt het gezelschap.
De volgende dag fietsen we samen met Perry verder tot Wanaka. Hier spreken we af met Luc, een vriend uit Rijkevorsel die voor langere tijd in Nieuw-Zeeland is. Toch wel fijn om in dit verre land bekenden te zien.
Met de koffer van Luc's auto en het grondzeil van onze tent beschermen we onszelf tegen de regen. Opnieuw hebben we een leuke avond. Schuilend voor de regen genieten we van de nodige pintjes en fijne babbels. De volgende dag maken we nog een wandeling.
Met de koffer van Luc's auto en het grondzeil van onze tent beschermen we onszelf tegen de regen. Opnieuw hebben we een leuke avond. Schuilend voor de regen genieten we van de nodige pintjes en fijne babbels. De volgende dag maken we nog een wandeling.
Wanaka is een aangename, mooie plek om te vertoeven. We blijven er wat rondhangen voor we verder fietsen richting Cromwell. Halfweg de namiddag springen we op de fiets met het idee dat we 'maar een 50-tal' kilometers moeten doen tot de kampeerplek. Dat is zonder de felle tegenwind gerekend. De 50 stevige kilometers worden echter gecompenseerd door een gezellige avond met Donna en Vincent, die ons weer opwachten aan de kampeerplek. Samen maken we eten klaar en kruipen goedgezind in de tent. Devolgende dag zijn Vincent en Donna zo aardig om onze fietsen in hun kampeerbusje te laden en ons naar Cromwell te brengen.
Na een bezoekje aan de authentieke zondagsmarkt zetten ze ons af bij Tim en zijn vrouw Jan, onze warm showers host van deze avond. We krijgen de kans om al onze was te doen en organiseren ons voor de reis naar Zuid-Amerika. Tim en Jan bereiden ons een heerlijke maaltijd. Tim is fotograaf en fietste enkele jaren geleden door Zuid-Amerika. Hij heeft er een prachtig fotoboek van. De goesting voor ons volgende avontuur wordt al flink geprikkeld.
Het is geweldig om zo warm verwelkomd te worden en op je gemak kunt zijn als in je eigen huis.
Na een bezoekje aan de authentieke zondagsmarkt zetten ze ons af bij Tim en zijn vrouw Jan, onze warm showers host van deze avond. We krijgen de kans om al onze was te doen en organiseren ons voor de reis naar Zuid-Amerika. Tim en Jan bereiden ons een heerlijke maaltijd. Tim is fotograaf en fietste enkele jaren geleden door Zuid-Amerika. Hij heeft er een prachtig fotoboek van. De goesting voor ons volgende avontuur wordt al flink geprikkeld.
Het is geweldig om zo warm verwelkomd te worden en op je gemak kunt zijn als in je eigen huis.
We hebben het geluk dat Tim een fotoshoot moet doen in Queenstown en ons met de fietsen een lift geeft. Hij zet ons af bij de fietsenmaker waar we de nodige onderdelen vervangen (ff vloeken als we niet alle juiste materialen vinden). Eind goed al goed, de onderdelen zijn vervangen en we spreken opnieuw af met Donna en Vincent op een camping buiten Queenstown. Een verblijf in de stad is ons te duur .
Donna en Vincent zorgen ervoor dat onze laatste dagen in Nieuw-Zeeland aangenaam en vlotjes verlopen. We gaan samen op wandel en Vincent rijdt met Bob rond in de stad, op zoek naar spullen die we nodig hebben om onze tocht naar de andere kant van de wereld verder te zetten. Ruth en Donna blijven op de camping, waar Ruth de fietsen al uit elkaar haalt om ze in dozen in te pakken. veel aangenamer om dit in alle rust te doen. We plonsen in het (ijskoud) meer, dat tevens dienst doet als ijskast om onze pintjes te koelen.
Onze laatste avond is hartverwarmend en de lachspieren doen goed hun werk. Geweldig om onze tijd in Nieuw-Zeeland op deze wijze af te sluiten.
Als kers op de taart brengt Vincent ons de volgende dag naar de luchthaven, fietsen en bepakking inbegrepen.
We nemen afscheid en zijn helemaal klaar om met heel ons hebben en houden het vliegtuig op te gaan.
Donna en Vincent zorgen ervoor dat onze laatste dagen in Nieuw-Zeeland aangenaam en vlotjes verlopen. We gaan samen op wandel en Vincent rijdt met Bob rond in de stad, op zoek naar spullen die we nodig hebben om onze tocht naar de andere kant van de wereld verder te zetten. Ruth en Donna blijven op de camping, waar Ruth de fietsen al uit elkaar haalt om ze in dozen in te pakken. veel aangenamer om dit in alle rust te doen. We plonsen in het (ijskoud) meer, dat tevens dienst doet als ijskast om onze pintjes te koelen.
Onze laatste avond is hartverwarmend en de lachspieren doen goed hun werk. Geweldig om onze tijd in Nieuw-Zeeland op deze wijze af te sluiten.
Als kers op de taart brengt Vincent ons de volgende dag naar de luchthaven, fietsen en bepakking inbegrepen.
We nemen afscheid en zijn helemaal klaar om met heel ons hebben en houden het vliegtuig op te gaan.
P.S. We weten dat jullie nu geen reacties rechtstreeks op deze post kunnen zetten. We proberen dit tegen de volgende keer aan te passen. In tussentijd mag je ons natuurlijk altijd een berichtje sturen of een reactie posten op een andere post als je daar zin in hebt. Tot later!
DAG 351/363: Noord eiland: Auckland - Waihi - Tauranga - Rotoroa - Taupo - Wellington
Na een aangename vlucht landen we 's namiddags in Auckland. We passeren een hele biosecuritycheck en wachten op onze bagage. Plots horen we geroep in de aankomsthal. Wanneer we gaan kijken zien we een Haka: welkom in Nieuw-Zeeland, ooit het land van de Maori.
In tegenstelling tot andere luchthavens is er hier een plaats voorzien waar we onze fietsen aan de muur kunnen bevestigen om ze in elkaar te vijzen. Het is zalig om weer op de fiets te zitten na een maand eilandhoppen. We rijden naar Mark, onze warm showers host voor de volgende dagen. We komen terecht bij een gezellig gezinnetje waar ze allemaal van fietsen houden.
Mark maakt ons wegwijs in de 'kiwicultuur' en raadt ons goede fietswinkels aan waar we onze fiets nog eens een groot onderhoud kunnen laten geven . Dat is na al die maanden nog wel eens nodig. We krijgen een resem tips mee die we gebruiken om onze tocht door Nieuw-Zeeland te plannen.
We gaan op zoek naar de nodige spullen om zaterdagochtend terug van start te kunnen gaan. Tijdens het winkelen valt het ons op dat er heel veel mensen met overgewicht zijn...
We koken een Mexicaanse lasagne en genieten nog van een filmavondje voor we de volgende ochtend terug op onze fiets springen.
We vertrekken met onze regenjassen aan maar na een half uurtje kunnen ze uit en kunnen we ze opbergen voor de komende weken.
Het is heerlijk om weer te fietsen en te genieten van de natuur.
We stellen onze tent op in een baai en vallen in slaap onder een heldere sterrenhemel.
We gaan op zoek naar de nodige spullen om zaterdagochtend terug van start te kunnen gaan. Tijdens het winkelen valt het ons op dat er heel veel mensen met overgewicht zijn...
We koken een Mexicaanse lasagne en genieten nog van een filmavondje voor we de volgende ochtend terug op onze fiets springen.
We vertrekken met onze regenjassen aan maar na een half uurtje kunnen ze uit en kunnen we ze opbergen voor de komende weken.
Het is heerlijk om weer te fietsen en te genieten van de natuur.
We stellen onze tent op in een baai en vallen in slaap onder een heldere sterrenhemel.
De volgende dag fietsen we bijna de hele dag doorheen uitgestrekte velden. We passeren veel boerderijen en ruiken de alomgekende boerengeur. De Kempen is dichtbij!
De koeien hebben hun eigen wandelwegen naast de fietspaden. We rijden de hele dag over roosters waar de koeien niet over kunnen. Zij blijven op hun pad, wij op het onze.
We nemen een pauze in Paeroa waar we genieten van een lekker frisse L&P. Een Nieuw-Zeelandse frisdrank die zijn oorsprong kent in Paeroa.
Het laatste stukje van de dag fietsen we over de Hauraki trail, een prachtige afsluiter. Langs een rivier, doorheen bossen en velden fietsen we over een oud treinspoor. We vinden een rustige kampeerplaats naast een oud treinstationnetje in Waihi.
De koeien hebben hun eigen wandelwegen naast de fietspaden. We rijden de hele dag over roosters waar de koeien niet over kunnen. Zij blijven op hun pad, wij op het onze.
We nemen een pauze in Paeroa waar we genieten van een lekker frisse L&P. Een Nieuw-Zeelandse frisdrank die zijn oorsprong kent in Paeroa.
Het laatste stukje van de dag fietsen we over de Hauraki trail, een prachtige afsluiter. Langs een rivier, doorheen bossen en velden fietsen we over een oud treinspoor. We vinden een rustige kampeerplaats naast een oud treinstationnetje in Waihi.
We fietsen verder langs het strand van Waihi waar we een eerste glimp opvangen van de grote Pacific Ocean. We maken een wandeling naar een uitkijkpunt en bij het terugkomen is het vloed. We proberen toch langs de kustrand naast de rotsen terug te geraken. En terug geraken we, hetzij met natte voeten.
We fietsen verder naar Tauranga, waar we kamperen bij een resort met natuurlijke warmwaterbronnen. Omdat er onderhoudswerken zijn aan het gemeenschappelijke zwembad hebben we geluk en krijgen we ons eigen privé bad. Heerlijk na een stevig dagje fietsen.
We fietsen verder naar Tauranga, waar we kamperen bij een resort met natuurlijke warmwaterbronnen. Omdat er onderhoudswerken zijn aan het gemeenschappelijke zwembad hebben we geluk en krijgen we ons eigen privé bad. Heerlijk na een stevig dagje fietsen.
We zetten onze weg verder naar Rotorua, een gebied dat bekend staat om zijn vulkanische activiteit. We bezoeken er een oud bos waar we onze fietszakken even achterlaten bij de plaatselijk mtb-winkel en al 'mountainbikend' door de bossen fietsen. We sluiten de dag af aan een rustig meertje.
De volgende dag bezoeken we twee parken met veel vulkanische activiteit. Het is prachtig wandelen doorheen de Waimangu vallei en Wai-O-Tapu. We wandelen naast warmwatermeren met temperaturen hoger dan 90°C, geysers, kokende modderpoelen, gekleurde meren........ Slapen doen we achter een wegrestaurant. Daar genieten we van een lokaal biljarttoernooi met een hamburger en bier. Als we 's ochtends uit onze tent komen hangt er damp over het hele gebied en stijgen er her en der waterdamp-rookpluimen op vanuit de bosjes.
Voor we het gebied van Rotorua verlaten, passeren we nog langs de 'Lady Knox geiser' en kunnen we haar ochtendexplosie aanschouwen.
Voor we het gebied van Rotorua verlaten, passeren we nog langs de 'Lady Knox geiser' en kunnen we haar ochtendexplosie aanschouwen.
We fietsen verder tot Taupo. Daar ontmoeten we Dave en Iris. Een Belgisch koppel dat al eerder ons pad kruiste, in Nepal. We hebben een heel gezellige avond en wisselen reisverhalen uit. Wie weet zien we elkaar weer in Zuid Amerika!
Na Taupo willen we graag snel verder naar het Zuid eiland. We willen de bus naar Wellington nemen maar deze blijkt al volzet. We proberen dan maar te liften. Als we het bijna opgeven en willen terugkeren naar Taupo voor de Iron Man die daar plaatsvindt, stopt er een Deens koppel dat ons enkele honderden kilometers meeneemt. Dat is een serieuze meevaller. Later hebben we opnieuw geluk: de volgende kampeerplaatsen zijn een heel eind verder weg en op dat moment stopt Petty. Hij stelt voor dat we onze tent in zijn tuin opstellen. Dat slaan we natuurlijk niet af. Een lieve man en een echte kattenfan. Samen met zijn katten hebben we een gezellige avond. Als we ons avondeten willen klaarmaken, wil Petty voor ons pizza's halen. Hij vindt dat we wel een goede maaltijd hebben verdiend na dat fietsen. Na een heerlijke bushmanspizza, een glas verse melk en enkele pintjes vallen we in een diepe slaap.
De volgende ochtend zetten we onze weg naar Wellington verder. Met de wind in de rug fietsen we een 70-tal km en het laatste stuk tot Wellington nemen we de trein. We worden verwelkomd bij Marilyn en haar man, onze warm showers voor vandaag. Een gepensioneerd koppel die al heel wat van de wereld gezien heeft. In onze kamer staat een zalig bed, heerlijk na een dikke week kamperen. Na een warme douche neemt Marilyn Bob mee naar de plaatselijke fish and chips shop (lees: de fish& chips frietchinees). Blijkbaar het nationaal gerecht in Nieuw-Zeeland (of zaten de Britten er voor iets tussen?). We eten met veel smaak! We delen onze reisverhalen en praten gezellig de avond vol.
De volgende dag nemen we de boot naar het zuid-eiland.
De volgende ochtend zetten we onze weg naar Wellington verder. Met de wind in de rug fietsen we een 70-tal km en het laatste stuk tot Wellington nemen we de trein. We worden verwelkomd bij Marilyn en haar man, onze warm showers voor vandaag. Een gepensioneerd koppel die al heel wat van de wereld gezien heeft. In onze kamer staat een zalig bed, heerlijk na een dikke week kamperen. Na een warme douche neemt Marilyn Bob mee naar de plaatselijke fish and chips shop (lees: de fish& chips frietchinees). Blijkbaar het nationaal gerecht in Nieuw-Zeeland (of zaten de Britten er voor iets tussen?). We eten met veel smaak! We delen onze reisverhalen en praten gezellig de avond vol.
De volgende dag nemen we de boot naar het zuid-eiland.